Trabzon Sanat Tiyatrosu’nun Hüseyin Kazaz Kültür merkezinde sezon başından beri sergilediği “Şeytana Lanet” adlı tiyatro oyunu insanın yüzleşemediği şeylerle yüzleşmesini iki kambur hikâyesi üzerinden anlatan, bizi rahatsız(!) etmek için kurgulanmış güzel bir oyun.
Farklı mesleklerden olan 5 arkadaş, 4 erkek, 1 kadın, ve eşleri belli aralıklarla Nurislam’ın evinde toplanmaktadırlar. Nurislam bekar ve sanatçıdır. Yine böyle bir toplantıda, Nurislam’ın evinde toplanılmış ve onun yaptığı son tablosu tüm arkadaşları tarafından beğenilip, tabloya övgüler yağdırılmaktadır.
Usta bir sanatçı olan Nurislam kendi yaptığı resmin aslında arkadaşlarının övdüğü kadar güzel olmadığını bilmektedir. Bunun üzerine Nurislam arkadaşlarına bir hikâye anlatmak ister ve iki kamburun hikayesini anlatır. Kambur ve şeytan metaforlarıyla kendilerine gönderme yapıldığını düşünen arkadaşları işi bozuntuya vermek istememektedir ancak buradaki şeytanın da kim olduğunu çok merak etmektedirler.
Hikâyeden bir bölüm ise şöyle;
Çok eski zamanda köyün birinde bir köyde, bir delikanlı yaşarmış!
Bu delikanlının hiçbir zaman ayrılamayacağı bir serveti varmış! Sizce ne olabilir bu servet…!? (…) Korkunç bir acı çekermiş kambur. Kızlar ondan kaçarlarmış! O da sık sık ormana gider, kuşların sesini, yaprakların hışırtısını, rüzgârın esintisini dinlermiş. Günlerden bir gün ormanın derinliklerine girmiş farkında olmadan! İlerlemiş, ilerlemiş. Ve bir yerden bir yerlerden, çığlık, ıslıklar, inilti gibi sesler geldiğini duymuş.. Güçlükle ilerleyip bir düzlüğe çıktığında, bir de ne görsün!
Cinler, şeytanlar, bir araya toplanmış eğleniyorlar! Sanki bir kutlama yapıyorlarmış! Şeytanlar her biri farklı sesler çıkararak Bugün Çarşamba, Bugün Çarşamba… diye çığlıklar atıyorlarmış
Şşşşt…! Sessiz olun…!
Grubun Bestekâr olan üyesi dayanamaz ve Nurislam’a ağır konuşur, bunun üzerine grup dağılır evde yalnızca Nurislam ve 5 arkadaş grubunun tek kadını aynı zamanda Nurislam’ın eski sevgilisi kalır. Tartışma üzerine ilerleyen diyaloglar hep “kambur ve şeytan” hikayesinden son bulur. Herkes hikâyede kim şeytan kim kambur merak etmektedir.
Bu sahneden sonra kurgu her bir arkadaşın evlerinde geçen diyaloglar üzerinden ilerlemektedir. Bireylerin eşleriyle Nurislam’ın tablolarını tartışıp şeytanın kim olduğunu akıllarından çıkaramamaları yapılan yorumlar üzerine kendi hayatlarını sorgulamalar ile başlayan diyaloglar Nurislam’ın evinde gece yarısı saat 3’de bitmektedir. Bence her bir tip kendi eşleriyle de yaşadığı sorunu Nurislam’a yıkmak da istemektedirler. Bu önemsiz gibi görünse de bence önemli bir noktadır.
Diyaloglardaki kısırlık ve sonunda verilmek istenen mesajın açıkça söylenmesi haricinde gayet güzel bir oyundu. Yönetmen ve oyunculara bu güzel oyunu Trabzon’da sahneledikleri için teşekkür ederiz.
Tufan Minnulin’in yazdığı Türkçeye Cahangir Novruzov’un kazandırdığı oyununun yönetmeni ise; Necati Zengin. Oyuncular ise Ersin Barış Aydın, Songül Nadir, Süleyman Sırtkaya, Ezgi Özlem Türk, Serkan Serbest, Sevil Şahin, İlayda Tığsavaş, Cemre Can Avcı ve Asya Kamber.
Teknik ekipte Aygül Güner Aslan, Miraç Bozal ve Nevzat Ofluoğlu yer alıyor.
