Burhan Alsan yazdı: Bu Patika Nereye Çıkar?
Tuğba Coşkuner, çocuk edebiyatı alanındaki nitelikli çalışmalarıyla tanıdığımız genç ve üretken bir yazar. Günümüz çocuklarının hayal dünyalarına hitap eden, sıkılmadan okuyabilecekleri tarzda yetkin eserleri olan Tuğba Hanım, bir yandan da öğretmenlik mesleğini ifa ediyor. Ayrıca çeşitli platformlarda çocuk edebiyatına ve yazarlığa dair eğitimler veriyor.
Coşkuner, ‘’Bu Patika Nereye Çıkar’’ adlı eseriyle bu defa yetişkinlerin dünyalarına yönelik, hayatın tam da ortasından hikâyeler sunuyor. Peşinde koştuğu hayatları, izini sürdüğü yaşamları, merak ettiği insan hikâyelerini en yakından takip ederek son derece yalın ve sıcak bir üslupla okura ulaştırıyor.
Hikâye Koleksiyoncusu
Hepimiz bize bahşedilen ömür sermayesini öyle veya böyle bir şekilde tüketiyoruz. İçinde bulunduğumuz çevreye, mesleğimize ve alışkanlıklarımıza göre şekilleniyor hayatımız. Her birimizin kendine özgü hikâyesi ve ilginç ayrıntılarla dolu serüveni var. Kimileri dertsiz, tasasız ve şen şakrak bir yaşam sürerken kiminin hikâyesi öylesine buruk, öylesine acı ki insanın yüreğini yakıyor.
Yazar, kitabında ülkemizdeki ve dünyadaki çeşitli olayları oluşturduğu kurguyla hemhâl ediyor adeta. Yaşanmış yahut yaşanabilir türden acılarla örülü öykü formu, insanın empati duygusunu kamçılıyor. Nitekim Coşkuner, ‘’Okuduklarınızın hepsi gerçek de olabilir, hiçbiri yaşanmamış da olabilir. Belki hem yaşanmıştır hem de yaşanmamıştır, kim bilebilir ki?’’ diyor. Tuğba Coşkuner, bu eserinde türlü hikâyelerin peşinden giderek ölüm, savaş, ırkçılık, ızdırap, hastalık ve kıtlık gibi izleklerin ağırlıklı olarak yer aldığı öyküleri duru bir anlatımla birleştirip okuyucuya sunuyor.
Yaşanmışlıkların İzinde Derin Acılar
Siyahi bir anneden doğan biri siyah, diğeri beyaz ikiz bebeğin hikâyesi kitabın en sarsıcı öykülerinden biri. Sadece ten renkleri farklı diye farklı okullara bambaşka güzergâhlardan gitmek zorunda kalıyorlar. Biri tertemiz kaldırımdan giderken öbürü pis suların aktığı kanaldan ulaşabiliyor okuluna. İkisini de çok farklı şekillerde büyütüyorlar. Aynı otobüse binemeyip aynı pazarda yan yana gelemiyorlar. Çünkü savaş var ve büyüklerin dünyası onların diliyle konuşmuyor. Savaşın zorlukları bir yana, küçücük iki bedenin büyüklerce işgale uğraması acının tarifsizliğini ortaya koyuyor. ‘’Oysa her pazar aynı odanın ortasında, aynı leğenin üzerinde birbirimizin sırtını keseliyorduk.’’ (s.16)
Öyküler art arda sıralanırken adeta bir hikâye toplayıcısı yahut öykü biriktiricisi edası sezinleniyor. Canı yanan, şifa arayan, ölen, ağlayan, ağıt yakanların hikâyesi sayfaların arasından sesleniyor okura. Bu seslenişin karşılık bulmasını istiyor yazar. O zor ve hüzünlü hayatların farkına varmamızı, onlardan haberdar olmamızı temenni ediyor.
Dünyanın makus talihine nazire yaparcasına bir araya getirilen öyküler birçok duyguyu derinlemesine hissettiriyor. Ölüm, savaş, kıtlık, göç, kadın ve çocuk gibi konuları içeren bu eser hayatın hazin yönlerini anımsatıyor okura. Yazar, ‘’Bu Patika Nereye Çıkar’’ diyerek sesleniyor ve belki de modern dünyanın koşuşturması arasında yitip giden hayatlara karşı farkındalık oluşturmaya çalışıyor.
Hikâyelerin hayli içten, yalın ve sürükleyici bir dille kaleme alındığını söylemeliyim. Okuru yormayan, akıcı, çevre betimlemeleriyle ve psikolojik tasvirlerle bezeli dil yazarın ustalığını gözler önüne seriyor. Tüm bunlar, eserin meydana getirilme aşamasında önemli bir dil işçiliği olduğunu ortaya koyuyor.
COŞKUNER, Tuğba, Bu Patika Nereye Çıkar, Cezve Kitap, İstanbul, 2020.
