Madara Gruntmane şiiri, Baltık Denizi’nin görkemini ve trajedisini bir Akdenizli ruhuyla işleyen güçlü ve narin bir ruhun samimi tonlarını taşıyor. Letonya’nın bağımsızlığından erkek egemen toplumun kadınlar üzerinde kurduğu baskıya, yalnızlık duygusuyla aşındırılan Eski Riga kaldırımlarından dostların yaktığı şenlik ateşlerini saran meşe ormanlarına, kürtajın acısından anneliğin şefkatine, şiddet mağdurluğundan ezilenlerin iç dünyasına, terk edilmenin acısından aşkın göz kamaştıran ışığına uzanan rengi ve sürprizleri sürekli değişen engin bir denize açılıyor. Kıyıya vurup çekilen dalgalar gibi hayatın acıları saklayan köşelerini ihmal etmeden geniş bulvarlarda koşuyor. Güçlü ve bütünsel imgeleri, gerçek yaşamın izleriyle dolu. Ne itiraf etmekten çekiniyor ne de sesini alçaltmaktan. Erotik, kışkırtıcı ve sahici bir şiir. Herkesi olduğu gibi kabul etse de içeri girenin aynı kişi olarak çıkamayacağı, kalbi okuruna açık bir metin.
Bir performans sanatçısı, piyanist ve besteci olan Gruntmane’nin şiirleri, gördüğü ilgiye rağmen popülizmin tuzaklarından uzak kalmayı başararak kendine sadık bir okur kitlesi yaratmış durumda. Letonya şiirinin dünyadaki önemli temsilcilerinden biri haline gelmiş olan Gruntmane, geçtiğimiz yıllarda Iowa Üniversitesi Uluslararası Yazarlar Konukevi ve Londra Kitap fuarı başta olmak üzere çok sayıda uluslararası etkinliğin en çok ilgi gören yazarları arasında yer aldı.
Madara Gruntmane’nin Türkçedeki seçme şiirleri “Yatağın Hafızası” başlığında yayımlandı.
Madara Gruntmane
sarhoş babanın kızı
tenine dokunmadan
çıkarıyor elbiselerini
odun ateşiyle ısınıp terle beyazlayan sauna
bir girdap
terledikçe cesaretleniyoruz
başkalarına değiyor bacaklarımız suyun altında
cinsiyeti olmaz öpüşmenin
güzellik zayıf ya da şişman ayırmaz
her beden kendisiyle meşgul
kızın bir sorusu var
insan olmak mı önemli
penisi olmak mı
hava sıcak
geçen yılın elma şarabı
ve ağzı tükürük içinde calvados şişeleri
elden ele dolaşıyor
sarhoş babanın kızı sekiz yaşındaydı
kuzeniyle mezarlıkta
sosis yiyip bira içerken
gelecek hayalleri kuruyordu
babasız büyüdü
babası çok içerdi
serserinin tekiydi
kızı hiç istemedi
sarhoş babanın kızı babasının kızı
tüm duygularını içerek harcıyor
sabahları
so long marianne’i söyleyerek uyandığını
hatırlıyor, güneşi kışkışladığını
günlerden tercihi her zaman dün
bedeni sular altında
sarhoş babanın kızının kalçalarında akarsular
yataklarını değiştiriyor
