Elçin Sevgi Suçin
bavul almanya şiirler ve kalbimin kırmızı incisi
eşyalarını topluyor gitmek için
evin her köşesinden her çeşit yaşam
katlanıp yerleşiyor pembe geniş bavula
eksiliyor ev salon mutfak banyo balkon
ben masada oturuyorum
ve yeni bir şiir yazıyorum şimdi hakkında
bir de dizi izliyorum yine bir polisiye
bu benim yoğunlaşma biçimim bu benim…
bazen bir şey soruyor
kazaklar, kabanlar ya da pijamalarla ilgili
yeni ülke biraz daha soğuk
biraz daha gri belki de yeşil bilmiyorum
kırmızı diyorum bakmadan çünkü kırmızı sıcaktır
eşyalarla birlikte ben de yavaş yavaş
eksiliyorum, her an biraz daha azım masada
kilitleyip götürecek beni de bavula bilmiyor
gülümsüyor arada bir yüzüme bakıp
gülümsüyorum ben de
gülümsemem şimdi birkaç bavul eksik.