Stockbridge ve Comely Bank’ta büyüyen Shirley “City of Edinburgh Music School”da eğitim görmüştür. Broughton Lisesi’nin müzik bölümünde okurken tiyatro topluluğunun bir üyesi olmuştur. Çocukluğu ve gençliğinde içe kapanık bir karaktere sahip olduğunu, diğer çocukların kendisiyle alay etmesi yüzünden eve her gün kavga etmiş bir şekilde geldiğini anlatır. 1994’ten sonra katıldığı Garbage dünya çapında 17 milyondan fazla albüm satmıştır.
Bu hafta Shirley Ann Manson’un 2008’de vefat eden annesi için yazdığı “Stag” şiirini çevirdik.
Tekeşer – Shirley Ann Manson*
Bir tekeşer Lothian topraklarında pürdikkat
ölüm tanrıçası ile avcı Artemis arasında sıkışınca
bir soru var orta yerde sorulacak
bu çorak toprağın kraliçesi kim olacak?
yapıyor ki yağmur çamur
ıslanmakta ağır toprak
baş yukarda pürdikkat
ve kuşlar gagalamakta tak tak
görüleceği bir yerde olamaz Tanrı
vardiyası geçmeden herkes
duymak istemişti ilahi bir ses
bu bekleme şaşırtmadı
biz ki rüzgara karşı kıvrılıyoruz
döküyoruz gözyaşlarımızı
ki kırık küçük cam parçaları
kesebilir iki bilek
gözler açıp kapanana dek
Altınla işlenmiş kızıl granit
işte orada yalnız başına
soğuk gri taşların sırasından
ölüm için bir adım önde
ve yaşarken olduğun gibi
bir kuruş kadar parlak ve biraz kaba
bu en kasvetli ortamda da
Birlikte duruyoruz
dualarımızı okuyalım ve
bir vedayı fısıldayalım
hep kendimizi hazırlarız
eski bir yola çıkmak için
eve varıp su ısıtıcısını çalıştıralım
bir kaç fincan çay ve kurabiyeler
biliyor musun her şey doğru yerde
ama sen hâlâ özleniyorsun
Tekeşer homurdanır ve pürdikkat
bir buhar dumanı
her geniş burun deliğinden
mistik şifrelere sahip bu canavar
ayaklarıyla damgaladı
yerini koruyor olmalı
şimdi bu çorak toprağın kraliçesi kim olacak?
*Çeviren: Mustafa Kadir Atasoy
Stag
A stag stands his ground on a lothian field
Caught between Morta and Artemis
Locked in bitter combat
Who shall be queen of this wasteland?
Sod wet and heavy as he waits
Head cocked on high alert
Watching rain pelt dirt
And the birds pecking
God is nowhere to be seen
Late for his shift
In an unsurprising no show
He goes unmissed
We curve inward against the wind
And wrestle our rage into points
Sharp as glass
That could rip the wrist
Faster than you can blink
Red granite etched in gold
Nestled there alone amongst
Row upon row of cold grey stone
You stand out a mile in death
As you did whilst you were alive
Bright as a penny and a little rude
In this most somber of settings
We stand together
Say our prayers and
Whisper our goodbyes
We brace ourselves and walk away
to set upon the old road
Headed home to get the kettle on
Cups of tea and shortbread biscuits
Everything is in its right place
But you’re still missing
The stag snorts and lets leash
A plume of steam
From each wide nostril
Mystical cryptic beast
Stamps his feet
And holds his ground
Who shall be queen of this wasteland now?