YAĞMUR IŞIĞI
Woody Allen’in bir filminde duymuştum
dışarda renklerin sonsuzca hareket ettiği
bir araba içi sahnesiydi
günışığı birleşip yağan yağmurla
dünyaya tanımsız renkler gönderiyordu
adam kadını öpmek üzereydi
geçmişinden kaçan kadını
bazen bir dönme dolap gibi gerçekten hayatımız
silik tekrarların nadiren farkına vardığımız
bütün gözler güzelleşiyor gülümseyince
en çok da yağmurun ışığı altında
—