Gülün adına seslen gecenin çöllerinde,
Ta ki üzüm bağları döllenip doğursunlar
Seslen tekrar seslen ki ak güvercinler,
Kanlı yuvalarına geri dönsünler
Gülün adına seslen sessiz revaklarda
Öyle ki yankısı çölleri aşsın
Yağmurun saydam damlası
Gök kubbenin mavisinden
Rüzgârlarla uzak kıyılara taşınsın
Kuraklıktan ne korkayım
Barajlar kurulmuş sulara
Suya karşı değil
Işığa karşı
Türküye karşı
Zevke karşı
Bu zor zamanede
Zamane şairlerine verilmiş ancak bu hak
Serviler, kumrular, lâlelerin aşk nağmeleri üstüne
Şiirler yazsınlar uykudan daha derin
Sudan daha saydam
Sen susarsan kim seslenecek?
Sen gidersen kim kalacak?
Kim bu fidana şarkılar söyleyecek?
Bu dağlardan uzak
O kıyılara bak
Nasıl gelmiş bahar
Dikenli telleri aşarak
Mor menekşenin yaprağındaki yangın ne güzel
Binlerce ayna akar
Binlerce ayna
Senin yüreğinle beraber şevk ile tapar
Bu dünyada yok artık kalenderler
Bir tek sen kalmışsın kala kala
O âşk dolu son şarkını söyle
Gülün adına seslen aşkla
Bildiğin dilde seslendir bu aşkın hikâyesini…
* 1939 doğumlu İranlı Edebiyat profesörü, yazar, şair
