Serkan Selingil: Sevgili Salim NİZAM, edebiyat dünyası sizi 2006 yılında Ömer Seyfettin Hikâye Yarışmasında “Köy Saatçisi” adlı hikayenizle aldığınız birincilik ödülüyle tanıdı. O günden beri size Gönen’in Yeni Ömer Seyfettin’i diyorlar; en son 2022 yılında Ömer Seyfettin’in hayatını anlattığınız Ben Gönen’de Doğdum romanı ile 2022 ESKADER roman ödülünü kazandınız. Bol ödüllü bir yazar olarak biraz edebiyat serüveninizden bahseder misiniz?
Salim Nizam: Merhaba. Evet, edebiyat dünyasına 2006 yılında “Köy Saatçisi” adlı hikâyemle aldığım birincilikle giriş yaptım. O günden sonra ulusal basında bana Yeni Ömer Seyfettin denilmeye başladı, ilk zamanlar bununla gurur duydum ancak şimdi yoluma hiçbir unvana gerek olmadan kendi çizgimle devam etmek istiyorum. O yıllar Türkiye çapında düzenlenen hikâye yarışmalarına katıldığım ve peş peşe ödüller aldığım yıllardı. 2010 Avrupa Kültür Başkenti Hikâye Yarışması, 2010 Mahmut Tunaboylu Hikâye Yarışması olmak üzere otuza yakın ödül aldım.2022 yılında Ömer Seyfettin’in biyografik romanı Ben Gönen’de Doğdum romanıyla edebi ve akademik çevrelerce tanındım.
Serkan Selingil: Hikâyeyi çok sevdiğinizi biliyorum. Hikâyeden romana geçiş nasıl oldu?
Salim Nizam: Aslında hikâye yazmayı çok seviyorum ancak romana geçtiğimden beri hikâyeden iyice uzaklaştım desem yanlış olmaz. 2006-2014 yılları arasında Türkiye’de birçok hikâye ödülünün sahibi oldum. Ancak 2014 yılında aldığım bir kararla yarışmalara katılmaktan vazgeçtim ve yoluma romanlarla devam etmeye başladım. İlk romanım Sisli Göl, 2011 yılında yayımlandı, onu 2014 yılı Ömrüm Uzaklarda Azalmasın, 2016 yılı Senin İçin Enginar Sakladım, 2017 yılı Son Kazak, 2020 yılı Kırmızı Minibüs, 2022 yılı Ben Gönen’de Doğdum romanı izledi. Bu yıl gerçeküstü bir tür olan “Bandırma Palas” romanım yayımlanacak. Bu romanın heyecanını yaşıyorum.
Serkan Selingil: Bandırma Palas romanınızın gerçeküstü temalar taşıdığını söylediniz. Biraz bu romanınızdan bahseder misiniz?
Salim Nizam: Aslında bu romanı yazarken aldığım ilham, İtalya’daki bir takipçimin Puglia’da mavi şemsiyesiyle verdiği poz oldu. Romanın adı önceleri Mavi Saçlı Adam’dı, ancak sonradan aldığım kararla Bandırma Palas oldu. Roman, Bandırma’da tarihi bir otelde geçiyor. Şehre vapurla gelen esrarengiz bir adam otelde kaldığı üç ay boyunca kendinle ve kahramanlarınla mücadele ediyor. Roman, otelin süit dairesi Mavi Kubbeli Oda’da geçiyor. Okurlarım bu romanda rüyadan gerçeğe, gerçekten peri masallarına geçiş yapacak. Yer yer şeytan hikayeleriyle korkacak ve asıl önemlisi de İran tarihi ve mitolojisiyle ilgili sahnelerin yer alması. Ana kahramanımız Mahir, üç takıntısı olan biri ve otelde de üç ay kalıyor. Bu yüzden romanı 13 bölüm olarak yazdım. Bu romanla gerçeküstü ögelerle masalsı bir tat yakaladım ve dünya yazarı olacağıma inanıyorum.
Serkan Selingil: Senin İçin Enginar Sakladım, romanınızla 2016 yılında iyi bir çıkış yakaladınız. Sosyal medyada önemli paylaşımlar oldu. Bu roman nasıl doğdu, nasıl bir başarı çizgisi yakaladınız, biraz bahseder misiniz?
Salim Nizam: Bu roman tatil için gittiğim Ayvalık’ta doğdu. Ayvalık’ta sahilde eski bir ev dikkatimi çekmişti; sıvaları dökülmüş, panjurları atılmış, bahçesi tarumar olmuş ve bir kenarda klasik bir araba duran. Bu evin bir hikayesi olmalı dedim ve romanı kurgulamaya o an başladım. Romanı Ayvalıklılar çok iyi benimsediler; Marmara ve Ege’de kadın okurlarım tarafından oldukça beğenildi. Sosyal medyada güzel yorumlar aldım ve okur kitlemi genişlettiğim bir roman oldu. Gazeteci-yazar Serkan Selingil’le de bu romanla tanışmış olduk.
Serkan Selingil: Son Kazak romanınızla Manyas Don Kazaklarının hikayelerini anlattınız. İlk baskısını Fenomen Yayınlar’dan yeni baskısını Ötüken Neşriyat’tan yaptı. Biraz da bu romanınızdan bahseder misiniz?
Salim Nizam: Son Kazak, benim çocukluğumun anıları aslında. Doğduum yer olan Paşaçiftlik’e yakın bir köydür Kocagöl. Burada Çar Deli Pedro’nun sakallarını kesmelerini istemesi üzerine Osmanlı’ya sığınan ve göl kıyılarına yerleştirilen Don Kazakları 300 yıl yaşamışlar.1062 yılına gelindiğinde Rusya-Amerika arasındaki soğuk savaş Kazaklar üzerinden de oynanmış ve evlenememe gibi sebeplerle Don Kazakları 1962 yılının Eylül’ünde Amerika, Kanada ve Rusya’ya göç ediyorlar.
Kazaklar oldukça çalışkan bir halktı. Gölde balık tutup satarlardı, göl kıyısında fasulye yetiştirirlerdi. Çocukluğumda amacamın traktörüyle un öğütmek için baş kahramanım Valedo’nun (Ruslan) değirmenine giderdik, köydeki iki kilise ve ikonalar dikkatimi çekerdi. Bu roman yıllar sonra çocukluk anılarımdan doğdu. Son Kazak öyle çok sevildi ki bu romanı başucu kitabı yapan fanatik okurlarım mevcut; öyle ki bu romanın üstüne hangi kitabı yazsam hala benimseyemediler.
Serkan Selingil: Kırmızı Minibüs’te babanızın hayatını anlatırken iter istemez annenizin de biyografik romanı olmuş. Peki bu roman nasıl doğdu?
Salim Nizam: 2014 yılında annemi, ardından babamı kaybettim. Onları kaybettiğimde çok üzüldüm, onlarla geçen anılarımı yazmak istedim. Babamı yazdığımı düşünürken en önemli kahramanlarımdan biri de annem oluvermişti. Roman doğduğum ev olan Sarı Ev’de -edebi çevrelerce öyle biliniyor- başlıyor ve büyük bir kısmı bu evde geçiyor. Hatta romanın büyük bölümlerin bu evde yazdım. Bu romanı yazarken muhacirce kelimelere ve yerel ağıza da yer verdim. Bu roman ayrıca değer aktarımında bulunan güçlü bir eser oldu. Kırmızı Minibüs’ü okurlarım çok samimi buldu. Çünkü roman kahramanlarından biri bendim ve her şeyi açık açık ortaya döktüm. Belki de çok sevilmesinin sebebi aile sırlarını paylaşmam, şeffaf olmam ve samimiyet. Bu romanı okuyanlar yer yer gülüp yer yer ağladılar. Romanı yazarken ben de çok ağladım. Şimdi ne zaman anılarıma gitmek istesem bu romanımı okuyorum.
Serkan Selingil: Sevgili Doğan Hızlan, “Ben Gönen’de Doğdum” romanını Hürriyet gazetesindeki köşesinde “Son zamanların en iyi biyografik romanı” olarak nitelendirmiş. Bu, oldukça gurur verici, peki böyle bir başarı yakalamışken başka bir yazarın biyografisini yazmak ister misiniz?
Salim Nizam: Bir gün TRT’den aradılar. Sevgili Doğan Hızlan “Karalama Defteri” programına davet ediyor dediler. Öyle mutlu oldum ki anlatamam. Meğer kitabımı okumuş ve Hürriyet gazetesinde romanımı övmüş. Bu adamı programıma getirin demiş. Karalama Defteri programı benim için farklı bir deneyim oldu. Edebiyat eleştirmeni Doğan Hızlan’ın karşısına çıkıp edebiyat konuşmak her yiğidin harcı değildir. Evet, bugün bana “Yahya Kemal’i de yaz” diyenler oluyor. Ömer Seyfettin romanını yazmak kolay olmadı. Çünkü yazarla ilgili bilinen, bilinmeyen ve yanlış bilinen birçok konu vardı. Ayrıca yazarın aile hayatına dahil olmak kolay değildi. Gece gündüz dört yıllık bir yazma sürecinin ardından okurlarımdan takdir alan bir eser çıktığı için çok mutlu oldum.2022 ESKADER roman ödülü de bunu perçinledi.
Serkan Selingil: Pervin Hanım’ın Arabası, Nereden Çıktı Bu Lemurlar, Kavala Kurabiyecisi gibi yayımlanan üç çocuk kitabınız olduğunu biliyoruz. Pedagojik eğitim almış eğitimci bir yazar olarak çocukların dünyasına girmeyi nasıl buluyorsunuz? Ayrıca başka çocuk romanları da gelecek mi?
Salim Nizam: Çocuklar bana her zaman ilham vermiştir. Bir gece güzel bir mehtap vardı. Oğlumla yolda yürürken birden gökteki hilal oğlumun dikkatini çekti ve “Ayın lambalarını yakmamışlar baba!” dedi. Kurguyu yakalamıştım ve bunu Pervin Hanım’ın Arabası adlı çocuk romanımda kullandım. Pervin Hanım’ın Arabası, bir arabanın gözünden üç sahibini ve üç sahibinin farklı kültürel özelliklerini anlatıyor. Nerden Çıktı Lemurlar, onun devamı ve ben üçüncüsünü de yazarak nehir roman yapmak istiyorum. Kavala Kurabiyecisi’ne Yunanistan gezim sırasında aldığım ilhamla başladım. Bu yıl, Ötüken Neşriyat’tan “Rüzgâr Saçlı Kız” adlı masal kitabım yayımlanacak. Ayrıca bilim-kurgu türünde çevre kirliliğini anlatan bir çocuk romanı üzerinde çalışıyorum. Çocuk eebiyatını ihmal etmemek gerekiyor. Pedagoji bilen yazarlar yazmazsa meydan çok niteliksiz çocuk kitaplarına kalıyor ki bunda çocuklara haksızlık edildiğini düşünüyorum.
Serkan Selingil: Son olarak birçok röportajınızda “Dünya yazarı olacağım.” demişsiniz. Bu söyleminiz çok iddialı değil mi?
Salim Nizam: Eserlerimi okuyanlar bana teşekkür ediyor ve mutlaka bu romanlar filme alınmalı diyorlar. Son Kazak romanımda olduğu gibi, Ben Gönen’de Doğdum / Ömer Seyfettin biyografik romanımda bile gerçeküstü ögeler mevcut. Son iki romanım Bandırma Palas ve Geyikli Dağ’da gerçeküstü ögeler çok daha fazla. Dünya yazarı olacağım konusunda iddialıyım: Eserlerime güveniyorum, dünya edebiyatı dilini yakaladığıma inanıyorum ve neden Türkiye’nin Marguez’i olmayayım.
