Kamil Çağlar Aksu’nun Şiirden Yayıncılıktan çıkan 2019 yılı 174 sayfalık “Kuyudan Ağıtlar” kitabını elime ilk aldığımda onun şiirde ne kadar korkusuz ve cesur olduğunu bir kez daha anladım. 2011 yılında çıkan “Sır ve Sur” kitabından sonra ikinci kitabında şairin esasında içine dönük sayıklamalarını onu tanıyanların kitabına ne kadar da eksiksiz yansıdığını görecektir.
Kitabını okurken sürekli aklımda olan onun bana bir öğretisinden bahsetmek isterim. İstanbul’un Başakşehir ilçesinde hem memuriyet hem de şiir yaşamına devam eden Aksu’yu bir tanıdık sayesinde tanıdım. Bana şiir konusunda ön yargıyla yaklaştığım Başakşehir ilçesinden böyle bir sesin çıkması kendi adıma şaşırtıcıydı. Kendi adıma önyargılı yaklaşımım Aksu sayesinde yıkılmıştı. Onunla olan sohbetlerimizde şiir konusunda birbirimizin dilini konuşmak bana mutluluk vermişti. Kendisinin ne zaman yanına gitsem soğuk duvarlarıyla bilinen kamu duvarlarına canlılık getiriyordu.
Peki Kamil Çağlar Aksu kimdir ? Genç şiirin genç şairin var olduğunu gösteren günümüz şairlerinin iyi örneklerden birisidir. İyi bir dergi tarayıcısıdır. Ülkemiz şartlarında dergi çıkarmanın zorluğunu yaşamıştır. Şiirle olan boğuşmalarını korkusuzca paylaşmıştır. Şiirini saklamamış aksine etrafındaki herkese eksiği olduğunda dahi anlatmıştır. Şiirini geliştirirken sadece şiir üzerinde yürüyenlerdendir.
“kimler kuyulardan su diye kendini çekmiş
kimler ya da kuyuların derdini bir zaman “ ( Kuyudan Ağıtlar, Syf 108 )
Aksu’nun kitabına gelince içsel sayıklamaları cesur yürüyüşleri ve varoluş vurguları ilk etapta gözüme çarpanlar olmuştur. Kitabını bir seferde bitirmek istemedim. Emeğine şahit olduğun kişinin kitabını bir seferde bitirip kütüphane rafına koymak içimden gelmedi. Sayfalar ilerledikçe ağıtlar kendi ritmini iyice tutturmuş bir şekilde gösteriyor. Genelde etrafımızda ölüm üzerine söylenen ağıtların Aksu’nun dizelerinde farklı bir anlam bulması kitabına ayrı bir anlam katıyor. Kuyudan imbikle çekilmiş gibi sözlerini okuyorum.
“kirli bir şarkıdır yürüyor gökte an
tenimden okuyor her notayı zaman
gerçeğin ulu sesine gölge düştük biz
var mıdır tertemiz kalıp da duyan “ ( Kuyuya Düşen Ağıtlar, Syf 95 )
Aksu’nun şiirlerinin koridorlarında toplum ve varoluşun izlerini sıkça görebiliyorsunuz. Dizelerinde ne isen o ol durumunu gözlemliyorum. Şiirden asla uzaklaşmıyor. Günümüz dünyasındaki toplumsal yaşayışları ağıtlarında açık bir şekilde okuyabiliyorsunuz. Şiirlerinin genel hali düzyazı şiirinden çok uzakta ve şiirinin arkasında durduğu son kitabında açıkça anlaşılabiliyor.
Yalın ve bir o kadar da içi yüklü dizelerle Kamil Çağlar Aksu ve Kuyudan Ağıtlar kitabı şiir kitapları içerisinde güzel bir yer tutuyor.
“ unuttum dünyanın suyunu
tutkuda kaynayan sürgünü” ( Kuyudan Ağıtlar, Syf 58
