Mutluluk Mahkumu
Ali Babachahi[1]
eşsiz bir güzelliğe sahip
Suyun basıncı gibi deler sıralanmış şimşirleri
Ve bıçak ceylanın boynundan bile ince
giremezken taşın omuzuna!
Ama keser küçük kızın kafasını,
O ki kendi resmini görmüş kaplanın gözlerinde!
Mutlu insan ile yanmış ağacın bağı ne?
Ya da eşsiz yılanla?
Küskünlük bilmez
Ben inerken dağdan
barış arıyordu kendini tüfeklerin namlusunda
Çok çeşitli akşamlarda,
Ben elma elmaya/ nar nara mahkumdum mutluluğa!
Çok çeşitli akşamlarda,
Tankı yanmış olana sordum
Yaralı asker dedi/ demedi,
Yanmış kağıt parayla da kurumuş çiçek alınır
Çok çeşitli akşamlarda…
Çeviri: Turgut Say
[1] Ali Babaçahi 1942 doğumlu İran çağdaş şiirinin nevi şahsına münhasır şairidir.