Üç Şiir
Garos Abdolmalekian[1]
Şehirdeki kızlar
köylerini düşler
Köylerdeki kızlar
şehir hasretinde yanar
Küçük insanlar
büyüklerin rahatını düşler
Büyük insanlar
küçük insanların huzurunu arar
Dünyanın neresinde
hangi köprü yıkılmış ki
bunca insan bir türlü varamıyor kendi evine?
“Bana söyle…”
Arıları zorluyoruz
zehirlediğimiz çiçeklerden bal toplamaya
Elektrik direklerine
tünemiş serçeler
korkar olmuş ağaçların dallarından!
Söyle bana
nasıl güleyim
dudaklarımın kenarlarına mayın döşenmişken?
Biz çıkmaz sokakların kaşifleri
yorgun sözlerimiz var
Bu kez bir peygamber gönder
sadece gelsin bizi dinlemeye…
“Ağaç”
Ağacı anlıyorum
kerelerce yaşamış baharı, kışı, hazanı
Artık saklar olmuş meyvelerini
Kışın karga veriyor
Yazın serçe….
Çeviri: Turgut Say
[1] 1980 doğumlu İranlı şair. Bugüne kadar dokuz kitabı yayınlanmış ve bir çok kitabı Arapça, İngilizceye çevrilmiştir.