Yeni Çıkan Kitaplar

O Sonbahar, O Kış

Kamil Erdem

Sel Yayınları

Varışsız yollar, yok yolcular, yarım kalan yarınlar, kırık segâhlar, acı ve kahır dolu bir geçmişten süzülerek gelen zamanın ağır aktığı deltalar… Kâmil Erdem her öyküsüyle, anlatılması zor bir tarihe şerh düşüyor; bir ülkenin tarihinin, akıntıya direnirken parçalanan hayatların, unutturulmak istenenlerin kaydını tutuyor. Dil bu anlatılarda safını hiç terk etmiyor; tanımlanması zor olanın dile gelmesi için kendine has çağıltısıyla akarken okurlara bellek, dil ve edebiyat arasındaki ilişkiye dair de verimli düşünme alanları açıyor.

Şu Yağmur Bir Yağsa, Bir Kırık Segâh ve Yok Yolcu adlı kitaplarıyla Antalya Edebiyat Günleri İlk Öykü Ödülü, Haldun Taner Öykü Ödülü, Sait Faik Hikâye Armağanı ve Yunus Nadi Öykü Ödülü’ne layık görülen Kâmil Erdem, yeni öykü kitabı O Sonbahar, O Kış ile edebiyatta açtığı derin yatakta akmaya devam ediyor.

Rölanti Çıkmazı

İsmail Güzelsoy

Everest Yayınları

“Kaybettiğini sandığın oyun henüz başlamamış olabilir.”

Kentin merkezinde olmasına rağmen gözlerden uzak, sırlarla dolu bir çıkmaz sokak, kendi zamanını yaşamaktadır. Ta ki Perizad çıkıp gelene dek. Sonra oyun başlar: gizli geçitler, müzik çalan binalar, çiçekler üzerine kumar oynayanlar, ömrü boyunca dehlizlerde saklanmak zorunda kalan bir cüce, soğuk savaş yıllarında casus olarak yetiştirilmiş hayvanlar, sirkten kaçıp İstanbul sokaklarına dehşet saçan bir kaplan… Bir kadın neden balkona çıkmaktan korkar? Bir adam intikam almak için neden yirmi yedi yıl bekler? Gözü üzerimizden ayrılmayan karga bize ne fısıldamaktadır?

Üç farklı zamanın ama aynı İstanbul’un hikâyesi Rölanti Çıkmazı; kabadayıların hüküm sürdüğü İstanbul’dan, gen aktarımının tartışıldığı İstanbul’a… İsmail Güzelsoy, üstkurmaca düzlemini de dahil ettiği anlatısında, gerçek ve gerçek dışının birleştiği çizgiye kuruyor en büyük oyununu. Rölanti’nin hikâyesi; aniden ortaya çıkan bir kayıt cihazı kadar gizemli, bir kaplanın dişleri kadar merhametsiz.

Kudretli insanların hikâyeleri genelde karmaşık planların, ince hesapların mahsulüdür ama gariban insanların hikâyeleri önemsiz rastlantılarla yazılır. Perizad’ınki de öyle… Ama önemsiz rastlantıların sonuçları her zaman önemsiz olmayabilir işte. Kendi hayatına bir baksana, o gün orada olmasan, o telefonu açmasan, o kişiyle tanışmasan hayatın başka bir mecrada akar giderdi.

Trak

Serkan Türk

Everest Yayınları

“Geçmiş, arkamızdan ihtiyar bir at gibi yavaş yavaş gelir.”
Henüz anne karnındayken katil olabilir mi insan? Yeni anılar biriktirdikçe eskilerini silebilir miyiz hafızamızdan? Peki, ya heybemizdeki hikâyeler? Nereye gidersek gidelim, aslında aynı hikâyeleri mi anlatırız? Şiirleri, öyküleri ve düzenlediği edebiyat programlarıyla hatırı sayılır bir okur kitlesine ulaşan Serkan Türk, 2020 yılında yayımlanan ilk romanı Ausgang’dan sonra, ikinci romanıyla okur karşısında. İkiz kardeşinin ölümüyle, tek bedende iki kişi yaşamaya başlamış, nine halasının hikâyeleriyle büyümüş, yalnızlığı bir gömlek gibi üzerine giymiş isimsiz anlatıcısının, kazandığı burs programıyla memleketinden çok uzağa –ama hayran olduğu yazarın da yanı başına– düşüşünü konu ediyor Trak. Yazar, okuduklarının yanında “dinlediklerini” de aktararak, yazı kadar sözün de kaldığını hatırlatıyor unutmuşlara. Bir matruşka gibi iç içe geçirilmiş yaşamlar bizimkisi. Her hatırlama, dünyayı yeniden gezip dolaşmak gibidir. Yosunun sardığı taş, yumrusunu toprakta büyüten bitki, yumurtasını çatlatan kuş, yükselen ayın ışığında dönen dünya. Bir böcek bile insanın içindeki insanlığı diriltebilir. Göz ruhun dürbünüdür de, aklı olana ne demeli. Pencerenin dışında vızıldayan sineğin ve geç kalınmış bir sabahın hatırlattığı bunca görüntüyü not almasam olmazdı. İnsan bir dile, bir inanca, bir ülkeye, bir kalbe saplanıp kaldıktan sonra nasıl bulabilir ki çıkışı, o sonlu yolu?
Bay Ferrante’yi tekrar görme fırsatı bulursam bu hikâyeyi ona anlatmaya karar verdim.

Fil Gözü

Mevsim Yenice

Can Yayınları

Gece olup da onu kendi yatağında hafif bir iniltiyle, huzurla uyurken görünce, hayatı boyunca anımsayacağı, olur olmadık yerlerde yoklayacak o derin boşlukla karşılaşacaktı. İçi bin bir istek ve arzuyla, pişmanlık ve neşeyle, merhamet ve özlemle dolu o boşlukla. O an anlayacaktı kafasını okşarken hissettiğinin ne olduğunu ve bir daha unutmamak için o duyguya bir isim verecekti.

İlk iki kitabında yakaladığı özgün dil ve zengin öykü dünyasıyla çağdaş edebiyatımızda haklı bir başarıya ulaşan Mevsim Yenice, üçüncü öykü kitabı Fil Gözü’nde spot ışığını karanlığa tutuyor. Öykülerin her birinde özenle kurduğu farklı atmosferle boşluğu doldurup karaktere dönüştürüyor. Boşlukta sürüklenen, boşlukla yaşamayı öğrenen ya da hayatındaki boşlukları doldurmaya çalışan insanların öykülerini anlatıyor. Ortaya çoğumuz gibi, kendilerine söyleyecek çok şeyleri olan ama kulak vermeye mecalleri kalmayan kişiler çıkıyor.

Fil Gözü, kayıp parçalara aldırmadan yapbozu tamamlamaya çalışanların kitabı.

Ev Öldü Ben Ağaçları Seyrettim

Mustafa Orman

Everest Yayınları

Kelimeler öcünü alıyor benden. Hiç olmadıkları kadar düşüyorlar peşime. Ne dünün ne de yarının sesi var, gün böbürleniyor önümde. Söylediklerim ağrıyor başkalarının kulaklarında ve gelip bir düzmeceyle beni buluyorlar. Delikler, boşluklar kadar ihtişamlı değil. Gölgeler taşır insanı, bir gövdeden önce. Şimdi bir ölüyüm. Böyle bir isme bile yakışmıyorum.
Ev Öldü Ben Ağaçları Seyrettim, hayatın akışında saç örgüsü gibi birbirine bağlanan öyküleri barındırıyor. Ödüllü yazar Mustafa Orman’ın kaleminde ölümü anlamaya çalışanların, kaçakçıların, sınırı gizlice geçenlerin, yoklukla terbiye olanların, askere oğul gönderip de geri alamayanların, gözaltında kaybedilenlerin, yolculukların, umutsuz ama sadık âşıkların ve bir otobüs camında hızla kayan manzaraların öyküleri hayat buluyor. Fonda sürgit devam eden yas havası, buruk kavuşmaların da altını çiziyor. Ovada Paldır Küldür ile Fakir Baykurt Öykü Ödülü’nü, Annem Gittiğinden Beri Çiçek Ekmiyoruz Bahçeye romanıyla da Vedat Türkali Roman Ödülü’nü kazanan Mustafa Orman, edebiyat yolculuğuna devam ediyor.

Yavaş Seyahat – Aheste Bir Ruhun Gözlemleri

Gökhan Kutluer

YİTİK ÜLKE YAYINLARI

Gökhan Kutluer, okuyucuyu bir uçağın küçük penceresinden Alp Dağları’nı görmenin sevincine ortak ediyor, ellerinden tutup şehirlerde gezdiriyor ve yürümenin olağan güzelliğine eşlik eden olağan dışı karşılaşmalara, kendiliğinden kurulan bağlara davet ediyor. “Yavaş Seyahat”, kentleri turist telaşı ile gezmenin değil, dünyayı eliyle koymuş gibi bulmak isteyenlerin öyküsü. Yalnız ama asla tek başına yürümeyenlerin serüveni. Kitabı okumaya başlamadan önce kendinize bir soru sorun: Tek bir yerde kök salmak yerine her yerde çiçek açabilmek mümkün mü?

Bir Kadının Kavgaları ve Dönüşümleri

Édouard Louis

Can Yayınları

Bu fotoğrafa bakarken dili yitirdiğimi hissettim. Onu bütünüyle özgür, tüm bedeniyle geleceğe doğru yol alırken görmek, aklıma babamla paylaştığı yılları, maruz kaldığı aşağılamaları, yoksulluğu, yirmi beşle kırk beş yaşları arasında, başka kadınlar hayatı, özgürlüğü, yolculuğu, kendini tanımayı tecrübe ederken, eril şiddet ve sefalet tarafından yaşamından koparılmış, neredeyse yok edilmiş yirmi yılı getirdi.

Bu fotoğrafı görmek bu yok edilmiş yirmi yılın doğal bir şey olmadığını, ondan bağımsız dış güçlerin –toplum, erillik, babam– eylemlerinin bir neticesi olduğunu hatırlamamı sağladı, demek ki her şey başka türlü olabilirdi.

Bir Kadının Kavgaları ve Dönüşümleri’nde annesini anlatıyor bu kez Édouard Louis. Kırk beş yaşına vardığında isyan bayrağını çeken, arzuladığı gibi yaşamayı seçerek yavaş yavaş özgürleşen, sonunda kendini keşfeden bir kadının hikâyesini kendi gözünden aktarıyor. Çocukken farklı bir anneye sahip olma arzusuyla bugün onu her şeye rağmen özgür ve mutlu bir kadın olarak görme deneyimi arasındaki anlatısında hayatlarımızı yöneten zalim sistemleri ve onlardan kaçış olasılığını da ele almaktan kaçınmıyor – yine çekincesizce, yine güçlü bir şekilde.

Kırık Rahvan

Semih Öztürk

İletişim Yayınları

‘‘Sultanları deviren, kahramanları, zavallıları ve korkakları doğuran zamandır. Dünya, bir adım önde yürümek isteyenlerin başının gözünün sadakasıdır. Hayal kurmak da ibadettir. İbadetten sual olunmaz.’’

Semih Öztürk, Kırık Rahvan’da birbirine teyellenen öyküler anlatıyor. Kahramanları öyküden öyküye gezdikleri gibi, bazen İstanbul’un karlı bir gecesinde, bazen bal karıncalarının yarıştırıldığı bir hamamın en izbe köşesinde, kuş uçmaz kervan geçmez bucaklarda da dolaşıyorlar. Ama hiç aceleleri yok, üç günlük dünyanın iki gününü oyalanarak geçiriyorlar! Okuru da bu büyülü dünyanın içine çabucak çekiyorlar…

“Uzak geçmişteki yaratılmamışlığım, gelecek yüzyıllardaki ölmüşlüğüm ile aynı değil mi?”

Şebaruz öyküsüyle 2023 Oğuz Atay Öykü Ödüllerine layık görülen Baki Mesut Köprücü; öykülerinde, insanların kan bağıyla değil gam bağıyla ortak noktada buluşabileceklerini gösteriyor okuyucuya.
“Acısını sırtlarında taşıyarak gezen adamlar, ölümün içinden yaşamı çağıranlar, kentin boğucu havasında soluk alamayanlar, ölmek üzere olan bir dilin son konuşanları gibi sıra dışı öykü kişilerine yer veriyor Baki Mesut. Yerelden hareket eden ve insanlığın evrensel acılarını işleyen öykülerini bir araya getiriyor. Gerçek yaşamdan esinlenerek kendine özgü bir öykü dünyası kuran yazar, akıcı bir dille kaleme alıyor metinlerini. Diyalogların doğallığına, anlatımın duruluğu ve derinliğine önem veriyor. Dertlerin içinde yaşama uğraşı veren öykü kişilerinin iç dünyalarına eğiliyor. Öykülerin çoğunda insanın varoluş meselesi ve yaşam karşısındaki tutumu ön plana çıkıyor.  Satırların arasında ağıtların, türkülerin, ninnilerin dolaştığı, saz sesinin duyumsandığı bu öyküleri ilgiyle okuyacaksınız.”

Replikalar Çölü

Murat S. Dural

Epona

“Fırtınaya bak Maya, bak alt dudağı ben üst dudağı ben. Sakallarım salınıyor bulutlardan yere kadar. Görüyor musun?”

Arkhe üçlemesi heyecan verici bir yapıtla devam ediyor!

İmkânsız bir görevin peşinde, zamana karşı keşif mücadelesi veren bir grup arkeolog, sonsuz zenginliğin içinde sahici bir geçmişten mahrum kalmış bir ülke ve ülkesine bir geçmiş bulmaya and içmiş Emir, bir de tabi çölün kadim varlıkları. Ayrıca ansızın Kraliçe Elizabeth’le el şıkışabilir, birden önemli bir futbol karşılaşmasının yapılacağı stada inşaat halindeyken düşebilisiniz. Murat S. Dural okuru gerçek ile serabın, hakikat ile replikanın iç içe girdiği gizemli bir maceraya, gizemlerin coğrafyasına davet ediyor.

Yarım Kalmasın

Hatice Günday Şahman

h2o Kitap

Yaşam yarım kalmış bir aşktır. Hevesle içine dalınan yaşam asla tamamlanmıyor. Önce bir şeyler yarım bırakılıyor sonra yaşamın kendisi. Günlerin ardında bir geçmiş çoğalırken gelecek azalıyor. Bir yerlerde unutuluyor evler, sokaklar, sevdalar, yüzler; belleğin havuzundan taşanlar. Geriye kalanlar yani anımsananlarla yetiniyor geçmiş. Geçmişi de daima öyküler sırtlar. “Unutulmuş zamanların parmak izleri”ni saklarlar. Bir öğretmenin “aklı yaşından kısa” bir öğrencisinin yaşamı yaşı kadar yaşama çabası içinde, derede yitip giden annesini savunmasıdır geçmiş. Ayrılık “uzun bir çizgide bulunan yeni dünyalar” için bile olsa sevdiklerinden değil geçmişten uzaklaşmak değil midir bir genç adamın sancıları? Kendisinden nefret eden babasına bakmak zorunda bırakılan reddedilmiş bir evladın bileylediği bıçaktadır geçmiş. Kocası ölünce, kızı babasının yerine geçen kadının acılarıdır geçmiş. Zampara bir genç erkeğin çapkınlıklarında anne şefkatini araması… Turnalar konar sevdaların çentildiği kızılcık dalına yorgun yılların yaslandığı. Babası gereksiz bir çocuk olasılığı ise birini geleceği hatırlamasına yöneltir geçmişe inat… Birileri çıkar yarım kalan yaşamları teyeller, yamalar; eğreti kalsa da dikişler, tamamlar. Birileri unutulmuş evler, sokaklar, sevdalar, yüzlere rastlar tamamlanır yaşamlar. Sizin ya da başkasının, neresinden bakarsanız bakın yaşam çalıntıdır işte…

“Kendime vereceğim bir iyi, bir de kötü haberim var. Kötü haber: Hayatımda hiçbir şey hayal ettiğim kadar iyi olmayacak. İki artı bir evde, yalnız başıma uzun yıllar daha yaşayacağım. İyi haber: Hayatımda hiçbir şey hayal ettiğim kadar kötü de olmayacak. Tek tesellim bu. Ne harikayım ne berbat. Kibrit kutularının sırtındaki kelimeyim ben: Vasat.”

Kalbini yalnızlıkla terbiye eden insanları, birbirini ıskalayan hayatları, eskidikçe güzelleşen, güzelleştikçe insanı dibe çeken anıları koyuyor önümüze Muhtelif Evhamlar Kitabı. İs bağlamış sokakları, naftalin kokan paltoları, dördüncü ayakta yatan kuponları, hizada bekleyen bıyıklı tuzlukları, intihara meyilli tahta mandalları, hikâyesi hiç bitmeyen sokak bilgelerini, mesai mesai deliren beyaz yakalıları ve günlük yaşamın lime lime ettiği tüm evhamlı ruhları anlatıyor.

Ömür İklim Demir, bu kitabında öykünün sunduğu imkânları ve incelikleri, alçakgönüllü ama yetkin bir dille birleştirip gündelik hayatın küçük kahramanlarına sesleniyor. Sakin sakin, tane tane sıralıyor kelimelerini ve de “anlatsan şiir olacak” pek çok anın tablosunu çiziyor.

Gerçek Hayat

Kerem Görkem

SİA Kitap

“Sıradanlaşmayı bir kurtuluşa eşliyoruz.
Arzularımızdan vazgeçerek tüketmeye, örneğin bir noktada konut kredisi borçlusu olmaya ya da yılın tamamında iki haftalık yurtdışı tatilini planlamaya meylediyoruz. İhtiyacımız olmayan pahalı kıyafetlere, en yeni cep telefonlarına, ayakkabılara, gözlüklere erişmek için uyanıyoruz her gün; günü de bunlara erişebildiğimizi göstermeye ayırıyoruz. Çok çalışan, sık tüketen, haddinden fazla şeye sahip olan birer sıradan oluyoruz böylelikle. Toplum bizi takdir ediyor, açık açık söylemiyor ama kitap yazmak gibi boş hayallerin peşinde sürüklenmektense bütün bunları başarmış olduğumuz için kabul ediyor bizi. Tercihimiz yeni bir ben yaratıyor
– bu yeni ben herkese çok benziyor.”

Kerem Görkem, yine günümüz toplumunu, toplumdaki bireylerin açmazlarını büyüteç altına yatırıyor; ormana değil, ağaçlara bakıyor. Ne çok ortak yanımız olduğunu, bizi birbirimizden nelerin ayırdığını ya da ayırmadığını, o toplumun, toplum çarkının tam ortasından anlatıyor.

Yanımda Kal

Eylem Ata Güleç

Yapı Kredi Yayınları

Eylem Ata Güleç’in üçüncü öykü kitabı Yanımda Kal, okuru etkisi ömür boyu süren bağların kurduğu bir saklambaç oyununa davet ediyor. Oyun, kendini dünyaya, yaralanmaya açanların uyumsuz bir ritimde tökezlemelerini, düşmelerini ve birbirlerine sarılarak yeniden kalkmalarını takip ediyor. Eylem Ata Güleç’in yazını duvar aralarından kısık gözlerle bakan kertenkelelerde, içine saklanılan aynalı dolaplarda, iğde ağaçlarının altında bulduklarıyla güçleniyor.

İsimsiz Oğullar ve Tanrı Kuşları

Raşit Ulaş

Ötüken Neşriyat

“şimdi sana hangi yüksek sesle bağırayım ey kalan günlerim

ey ne kadar kaldığını bilmediğim çocuk ömrüm bana söyle

bana söyle ben nerede yanlış yaptım

hem bozkıra hem denize âşık olmadım mı

sevmedim mi kendimi paralayıp

yanmadım mı aşktan

kavgaya iştahla girmedim mi

toprağa suya ağaca çiçeklere sarılmadım mı

şimdi sen söyle hangi ananın memesinde kaldı muradım

beni kim yıkadı ki çıkmadı avuçlarımdaki çamur”