Öykü

Tarhala Barana havaları çalmaya başladığında içim kıpır kıpır oldu. Elimdeki çalı süpürgeye var gücümle asıldım. Akşamın kalabalığından kalan çiğdem döküntülerini süpürüveriyordum ki kaynanam ünleyiverdi, De gide de! Beni bak Elmas,...

Suyun sesi, dereyle buluşan ağaç köklerine ve biraz ötede nazlı nazlı salınan buğday başaklarına yüklediği hüzünlü bir ninni söylerken börtü böcek de eşlik ediyordu bu sese. Geceden kalma çiğler başakları...

Tüm elemini keskin bir ses kümesine sığdırmış sanki gök. Akıttı akıtacak zehrini, yılların birikmişliğini bir çırpıda serpiştirecek buğdayı tarlaya serper gibi. Nasıl da rahatsız ediyor sesi, duymuyor mu bunlar? Gök...

Siyah sekizli gelirse bitecekti. “Nasıl da güzeldi sekiz: Böyle kolları birbirine bağlı, çizgisinde yürüdüğünde hep aynı yere geldiğin, kale gibi bir sayıydı. Diğer sayılar öyle miydi? Örneğin üç: Kolları yarıda...

Hızla dönen tekerlekler çakıl taşlarını dört bir yana fırlatıyordu. Ona istediği kitapları okumak için yaptığım yolculuklar, günün ilk saatlerinde başlayıp güneşin batışına kadar sürüyordu. Aslında konuşmayı pek sevmeyen biri olarak...

Pencere önündeki ıhlamur dalında ötüşen serçe sesine uyandı Nergis. Geceden açık kalan pencereden giren güz havası serinceydi. Gecenin en karanlık, en sessiz saatinde ter içinde uyanıp açtığı camı kapatmadan uykuya...