Eğer kafanıza dayanmış bir silah varsa, söylediğiniz bir yalanı bir daha tekrar etme şansınız yoktur. Bu cümle, yıllar önce kafasına bir silah dayandığında babamın ağzından dökülmüştü. Şimdiyse silah benim kafamdaydı....
Devamını oku
Bir yazın nasıl geçirildiği, yazılamıyorsa dahi, hatırlanabilir. Side, çocukluğumun altın kenti. Köyiçi, -turistlerin deyimiyle yarımada-, uzun bozkır, tiyatro, gölgelik kahveler ve elbette Apollo tapınağı. Güneşin sonsuza battığı anıt mekân. Köyiçinin...
Devamını oku
Ben bir duvar saatiyim. Çukurova’da bir köy okulunda öğretmen masasının karşısındaki duvarda asılıyım. Birkaç çocuk beni, biraz yapıştırıcı; biraz karton ve pillerden yaptı. Hemen sol başımda üç tane kelebek var....
Devamını oku
‘Kaybolup giden eski meslekler’ gazete ve dergilerin yedekte tuttuğu konulardan biri. Herkesin ağzını sulandıran sansasyonel haberler azaldığında hemen raftan indirilip nostalji konulu bir yazıya başlık oluveriyor. Görüşmeye gideceğimiz yerler paylaştırılırken...
Devamını oku
Öfkeni nereye saklıyorsun. Suya mı atıyorsun, duvarlara mı çarpıyorsun. İçinde saklıyorsan toprağın… Vay haline dünyanın! Yaşlı adam fısıldadı. “Sen benim en yakınımsın bu gurbette ailemden sonra.” Kimse duymadı. Dünde fısıldamıştı,...
Devamını oku
Dışarıda sis var, kallavi bir beyaz gibi. Sanki Tanrı, dudakları arasından uçurduğu dumanları en okkalısından sardırmış, bulutları öldürüyor. Simitçi bağırarak geçiyor sokağın başından caminin köşesindeki dut ağacının gölgesine. Yorulmuş olmalı,...
Devamını oku
Sabahın beşine bilet aldım, erkenden gidip, hesaplaşıp evime dönecektim. Kendi yatağımda huzurlu bir şekilde uyuyacaktım. İşler pek de hesapladığım gibi olmadı. Söyleyeceklerim ayağıma dolanıp durdu. Daha ilk cevabında tüm sorularımı...
Devamını oku
Güneşi görünce gözlüğümü takıp bahçeye çıktım. Şeftali, erik, ayva ağaçları çiçeğe durmuş. Yapraksız dallar üzerinde pembe beyaz parlayan çiçekler arıların istilasında. Kaz Dağları’nın doruklarında beyaz birer yamalık gibi kar görünüyor....
Devamını oku
Pınar için. Çok geç tanıdım onu. Bir sabah bir hastane odasında, bir aynada gördüm ilk defa yüzünü. Yirmi altı yaşında ölmüş gibiydi, henüz girerken otuzlarına. Hayatım boyunca benimle aynı...
Devamını oku
Hayal aynanın karşısına geçti. Sigarası küllükte kendi kendine yanıyor. Yansın… Rujunu sürecek şimdi. Dudaklarını kırmızıya boyayacak. Yıllar önce duyduğu bir cümledir bu rengi terk edemeyişinin nedeni. “Kırmızı ruj ne yakışmış...
Devamını oku
