O çalan telefon mu? Saat kaç? Ne zamandır masanın üzerinde uyuyorum? Hiçbirinin cevabı yok. Düşünüyorum, düşünüyorum… Tam bulacağım ama susmuyor lanet telefon. Çalışma masamdan güçlükle doğrulup telefonun bulunduğu yöne doğru...
Devamını oku
Çantalarımızı taşıyan görevli üç kişilik odayı açtı, önden kendi girdi. Parfüm sıkılmış, havalandırılmış, nevresimleri değiştirilmiş, kahve makinesine taze su eklenmiş, mini barı doldurulmuş odamızı bize takdim edip ayrıldı. Sırtımdaki fazlalıkları...
Devamını oku
Adem, başının ne zamandan beri döndüğünü bilmiyordu. Bacakları uzun süre güçlü sarsıntılara maruz kalmış gibi yorgun düşmüştü. Sabahtan beri bir şey yemediği için midesi de bulanıyordu. Baş dönmesine eşlik eden...
Devamını oku
Arzu Alkan Ateş-Mahir Efendi'nin Papağı-Alakarga Yayınları Acıya dair hiçbir kitapta yazılmayan şeyleri bilir, bildiklerini paylaşmaktan çekinmezdiler. Zaman en iyi ilaçtır, diyen birisi çıkınca yüzleri kararır, zamanın ilacı olsa kendini iyi...
Devamını oku
Tuhaf anlar vardır hayatta. İnsanın annesinin sırrını keşfetmesi gibi… Ben keşfettim! Sonra gelişen olaylar daha da tuhaftı. Ulan bir de çakal geçinirim. Ben kim miyim? Tabii ki Yiğit! “Yiğit de...
Devamını oku
Péter Eszterházy’ye “Tanrııııım… Tanrıııım!..” Avaz avaz bağırıyor. Kendini yere attı, dizlerini dövüyor. Ne yapacağımı şaşırdım. “Yardım et, yağmur yağıyor! Hepimizi öldürecek! İmdaaaat! Katiiiil!..” Cinayete teşebbüsle suçlanan yağmur...
Devamını oku
Beyazı özleyenlere ithafen… Pencereden dışarı bakıyorum. Yeşil ve sarı. Çoğu yaprak olması gerektiği gibi yerde. Şikayetçi gözükmüyorlar. Tekrar canlanmak, toprağın anaç bağrına bağlı ağaçlarına uzanmak istemiyorlar. Yeşilden sarıya dönüşün çaresizliğinde...
Devamını oku
Tüm elemini keskin bir ses kümesine sığdırmış sanki gök. Akıttı akıtacak zehrini, yılların birikmişliğini bir çırpıda serpiştirecek buğdayı tarlaya serper gibi. Nasıl da rahatsız ediyor sesi, duymuyor mu bunlar? Gök...
Devamını oku
Dışarıda sis var, kallavi bir beyaz gibi. Sanki Tanrı, dudakları arasından uçurduğu dumanları en okkalısından sardırmış, bulutları öldürüyor. Simitçi bağırarak geçiyor sokağın başından caminin köşesindeki dut ağacının gölgesine. Yorulmuş olmalı,...
Devamını oku
Kötü şarkılar söyleyen bir adamdan başkası yok bu evde. Yatağına uzandığında fark ediyor perdeyi tam örtmediğini. Ayağa kalkıyor, ortadaki yarıktan sokağa bırakıyor bakışlarını. Karşı evlerden gözlerine sızan ışıklar içini acıtıyor....
Devamını oku
