Dudaklarımda Örümcek
Onur Sakarya
Gözler yürüdü dudaklarda
Bu akşamda başka bir kâinat var
Karanlığın içinden bir kalp uzanıyor
Biliyorsun; elleri olmayan kalpler
Kanatlarıyla uçar
Ve konarlar başka kalplerin incecik dallarına
Kırılır sebepler
Bir bando geçer limandan
Gemiler seyreder dünyalıları
Bir gün jilet olup
kesme korkusuyla bir babanın yanağını
Yahut sessize alınmış bir aşkın
Yüzü yanar, bir mum nasıl yanarsa
Erir bazı kadınlar ve bazı adamlar
Sönene kadar rüzgâr
Dudaklarımda örümcek dudaklar
Dünya yerli yerinde ve terli
Teraslar boş, deniz hep sarhoş bir kaptan
Pusulalar yitirir anlamı, yönü ve duayı
Gözler dolaşır ışıksız odalarda
İçinden geçer bir ruh
Damıtır yorgun eşyaları
Bir biz biliriz
Bir biz severiz mor rüyaları
Gözler yürüdü dudaklarda
Yüzleri eskimiş adamlar ve kadınlar
Dolaşıp durdular
İç içe geçmiş mevsimleri
Belki de mevsim yok
Belki de her şey Tanrının hayalleri
Bu dünya
Bu boyut
Bu elveda
Yazdım yazdım sildim. Şiir tadında olmuş. Ne eksik ne fazla. Biraz daha abartsa olmayacakmış. Biraz daha azaltsa gene olmayacakmış. Olması gerektiği gibi. Ha, bu iyi mi? Her zaman değil. Bazen risk almak da gerekiyor. Yine de bu şiir iyi bir şiir.